Beste lezers,

Ondanks dat we zelf een hele tijd niet in Lombok zijn geweest, hebben we toch weer wat nieuwtjes verzameld. 
De vaste sponsors hebben afgelopen zomer allemaal een update gehad met betrekking tot 'hun' kind/kinderen. 
In deze nieuwsbrief overige berichten en informatie.

Nieuwe bankrekening

We beginnen met een zakelijke mededeling. Impian Anak heeft per direct een nieuwe bankrekening. Het nieuwe IBAN/bankrekeningnummer is:         NL09 ABNA 0104 2628 85                                     ten name van Stichting Impian Anak

Team Impian Anak
Het Impian Anak team in Lombok is niet gewijzigd. Maar in principe komt het werk in Lombok vooral neer op Ida en Daan. De Lombokse mannen zijn wat naar de achtergrond gegaan, Pak Umpuk vanwege gezondheidsredenen, Opan vanwege zijn werk.
Daan begeleidt alle kinderen in Sayang Sayang, Mataram en Ireng.
Ida is onze rots in de branding, ze begeleidt alle overige kinderen, in Ampenan, Peresak, Kediri en Loco. Daarnaast zorgt ze voor de financiële zaken, kasbeheer, de selectie van nieuwe kinderen, opwaarderen van bel/internettegoeden, vervoer voor Rahman, huisbezoeken etcetera. En, niet onbelangrijk, ze houdt ons op de hoogte over de situatie in Lombok, denkt mee, geeft advies, zowel aan ons als aan de kinderen. En dat naast haar eigen gezin en drukke baan, petje af voor Ida!  
In Nederland houden wij, Peter en Marianne, de boel draaiende, af en toe na overleg met en advies van Tom en Anique.

Op de valreep hebben we nog een geweldig bericht uit Lombok.
Afgelopen maandag, 18 oktober, hebben Daan en Rohman een zoontje erbij gekregen, Afzar.
We wensen moeder, vader en ‘grote’ broer Adjie veel geluk met de gezinsuitbreiding!

 
links: Afzar, jongste zoontje van Daan en Rohman
rechts: Ida, die een eigen bedrijf heeft opgezet in produktie en verkoop van lokale vislekkernijen

Corona in Lombok - scholen
Nog steeds heeft corona de wereld in zijn greep. Ook in Lombok is de situatie nog lang niet als vanouds. De meeste scholen hanteren nog een aangepast lesschema. Inmiddels gaan vrijwel alle leerlingen 3 dagen (of dagdelen) per week naar school. Afhankelijk van de school/schooltype moeten de kinderen thuis nog bijleren. Maar het toezicht op de thuisstudie blijft moeilijk. Niet alle kinderen zijn gemotiveerd, niet alle ouders/verzorgers houden de thuisstudie in de gaten en daarnaast heeft niet iedereen de middelen om thuis te leren (mobiele telefoon, internettoegang, laptop, een werkplek met voldoende verlichting).
De huidige situatie is verre van ideaal, maar is al een hele vooruitgang ten opzichte van een paar maanden geleden, toen er helemaal geen lessen op school werden gegeven. In die periode zijn verschillende leerlingen uit het project gestopt met hun opleiding. Of dat helemaal het gevolg is van de sluiting van de scholen is niet met zekerheid te zeggen, maar het zal ongetwijfeld mee hebben gespeeld.

Als vervanging voor de kinderen die met hun opleiding zijn gestopt, zijn we specifiek op zoek gegaan naar leerlingen die een vakopleiding (gaan) volgen en dan met name in de studierichtingen die niet (in elk geval niet direct) afhankelijk zijn van toerisme. Zolang het toerisme op een laag pitje staat zijn de baankansen van afgestudeerden in de toeristische sector erg slecht. Maar ook voor de leerlingen die nu op een toeristische opleiding zitten is het moeilijk. Goede stageplekken in horeca en in de reiswereld zijn er nu nauwelijks, ervaring opdoen, Engels oefenen met toeristen, dat zijn allemaal dingen die nu moeilijk zijn.
Vandaar onze (tijdelijke?) voorkeur voor studenten in andere studierichtingen.


links: Een studente loopt voor een spandoek met adviezen om de verspreiding van corona te voorkomen
rechts: Veel jongeren worden op school gevaccineerd. Naar we van studenten hebben gehoord, is de druk daarbij erg hoog. Wie niet gevaccineerd is, mag niet deelnemen aan toetsen en examens.

Corona in Lombok - toerisme
Het internationale toerisme in Lombok ligt volledig stil. Alleen Indonesische toeristen zijn welkom, maar vanwege angst en corona-beperkingen komen ook die nog niet massaal naar Lombok. Het valt niet te voorspellen hoe lang deze situatie nog gaat duren.
Volgens onze vrienden in Lombok wordt het nu wel weer wat drukker, maar het toerisme is erg anders dan voorheen. Lokale toeristen bezoeken andere hotels, andere restaurants, gaan naar andere stranden en hebben andere activiteiten. Ook blijven ze vaak minder lang op Lombok dan buitenlandse toeristen zouden doen. Maar een begin is er in elk geval weer!
Sinds 14 oktober is het vliegveld op Bali weer deels open voor internationale toeristische vluchten, maar enkel voor toeristen uit een select aantal ‘veilige’ landen.
De voorwaarden voor die toeristen en luchtvaartmaatschappijen (zoals verplichte quarantaine, testen, vrijheid van verder reizen) zijn nog erg onduidelijk en onzeker. Verwacht wordt dat het op zijn minst nog maanden gaat duren voor het toerisme echt op gang komt. Overigens zit Nederland niet in de groep landen van waaruit toeristen weer welkom zijn in Bali.
Wanneer wij weer naar Lombok kunnen en mogen weten we niet, we wachten rustig af.
Intussen zijn we dolblij met de hulp van Ida en Daan die ervoor zorgen dat Impian Anak ook in deze tijden gewoon door kan draaien.

links: Gezondheidscheck bij een veerboot
rechts: In hotels en restaurants worden medewerkers en vaak ook familieleden gevaccineerd.

Schoolverlaters en afgestudeerden schooljaar 2020-2021
Surya is het vorige schooljaar definitief gestopt met school. Hij zat toen in het laatste jaar van de basisschool. Tijdens de schoolsluiting is hij afgedwaald, heeft hij thuis nauwelijks geleerd. Op een gegeven moment kwam hij steeds minder thuis. Surya bracht de dagen en nachten door bij vrienden, buiten het zicht van zijn ouders. Op het moment dat de scholen weer open gingen en de kinderen weer gewone lessen kregen was het voor Surya te laat. Hij was ver achter geraakt en te veel gewend aan de vrijheid. Helaas is er van thuis en van school uit ook weinig gedaan om Surya weer in het schoolritme te krijgen.
Anisa is gestopt met haar opleiding na het afronden van de onderbouw middelbare school (SMP). De reden om niet verder te gaan naar de bovenbouw of naar een vakopleiding is niet geheel duidelijk. Wij, en ook Ida, hadden de indruk dat Anisa zelf wel verder zou willen leren, maar dat haar ouders dat liever niet hadden. Moeilijk, maar dit zijn dingen waar we ons bij neer moeten leggen. Anisa werkt nu af en toe in een kledingwinkeltje in de buurt.
Wijaya, die nu in de tweede klas van de bovenbouw middelbare school (SMA) hoorde te zitten, is ook gestopt met zijn opleiding. Na wat verontrustende berichten eind van het vorige schooljaar, gaf hij aan dat hij toch vol goede moed naar de 2^e klas zou gaan. Maar toen hij weer regelmatig op school werd verwacht, ging het mis. Het ‘vrije leven’ was aantrekkelijker dan de schoolbanken. Wijaya, die in de vissersbuurt Pondok Perasi woont, heeft gekozen voor een baan in de visserij. Hij gaat nu dagelijks met een buurman de zee op.

We betreuren het erg dat deze kinderen niet verder zijn gegaan met hun opleiding. Maar met veel kinderen in het project die opgroeien in gebroken gezinnen, probleemgezinnen en arme gezinnen weten we dat we dit risico lopen. Het zou geweldig zijn geweest als de jongeren meer jaren opleiding hadden gehad, als ze minimaal een middelbare school- of vakdiploma zouden hebben. Aan de andere kant beseffen we ook dat deze kinderen zonder hulp van Impian Anak waarschijnlijk al veel eerder waren afgehaakt. Elk jaar langer op school is meegenomen.

In het voorjaar zijn Meliawati en Hendrawan beide afgestudeerd op de bovenbouw middelbare school (SMA). Hendrawan heeft nu een baantje in de tuinbouw bij een familiebedrijf. Een verdere studie zag hij niet zitten.
Meliawati heeft nog getwijfeld over een universitaire opleiding, maar zag op tegen nog 4 jaar studeren.
Putri (Peresak) heeft in het voorjaar de vakopleiding (SMK) Toerisme afgerond en heeft zich aangemeld voor een universitaire opleiding, op Muhammadiyah universiteit in Mataram, studierichting Engels. Vanwege haar goede studieresultaten op de vooropleiding heeft Putri recht op een studiebeurs van de overheid. Met de bijdrage van Impian Anak kan ze de overige studiekosten (lesmaterialen, stage, excursies, examenkosten etc) betalen.
Siska heeft de bovenbouw middelbare school (SMA) afgerond en studeert nu op UNRAM universiteit, lerarenopleiding basisonderwijs.
Silvana is afgestudeerd op de vakopleiding (SMK) Salon/kecantikan, een combinatie van kapster en schoonheidsspecialiste. Een populaire opleiding in Lombok, die toegang geeft tot banen in het toerisme, maar ook op lokaal niveau.
Meli is afgestudeerd op de vakopleiding Mode en kleding, een combinatie van ontwerpen en het maken van kleding. Pluspunt van deze studierichting is dat gewerkt kan worden in loondienst, bijvoorbeeld bij een kleermaker of naaiatelier, maar ook van huis uit. Ideaal voor vrouwen/moeders die thuis willen zijn, maar ook graag willen werken. Tijdens haar studie heeft Meli een naaimachine gekregen van Impian Anak, dus kan ze zo aan de slag!
Faris heeft de vakopleiding Perhotelan / horeca afgerond. Hij heeft stage gelopen in lokale restaurants. Plekken die vooral door inwoners uit Lombok en Indonesische toeristen worden bezocht. We hopen dat hij snel een baantje vindt, zeker nu het lokale toerisme weer wat aantrekt.
Basori is in oktober 2020 afgestudeerd als verpleegkundige. Het afgelopen jaar heeft hij een extra specialisatie/praktijkjaar gedaan.
Basori is gedreven en wil heel graag verder studeren, maar de medische opleidingen in Indonesië zijn erg duur. Hij heeft besloten om meer werkervaring op te gaan doen, in de tussentijd geld te sparen en over een tijdje verder te studeren. Basori wil graag arts worden. We hopen dat het hem gaat lukken!
Riskia en Putri Handayani, beide uit Ampenan zijn onlangs afgestudeerd als leerkracht Engelse taal op een universiteit. Riskia op IKIP universiteit, Putri Handayani op UNRAM universiteit.
Riskia wacht nog op de officiële diploma-uitreiking. Putri heeft vorige week haar diploma in ontvangst mogen nemen.

We bedanken alle betrokken sponsors voor het laten uitkomen van de droom van deze leerlingen en hun ouders/verzorgers!

links: Riskia  midden: Silvana (met het model waarvoor ze als afstudeeropdracht kapsel en make-up heeft verzorgd) 
rechts: Putri Handayani

(Nieuwe) kinderen schooljaar 2021-2022
Momenteel ondersteunt Impian Anak 50 leerlingen op de volgende schooltypen:

*   studierichtingen: autotechniek, mode/kleding, toerisme, horeca, multimedia, interieurdesign, software-automatisering, bouw/vastgoed, marketing  
** studierichtingen: Engelse taal, leerkracht basisschool

We hebben een paar nieuwe gezichten, hoewel, niet allemaal nieuw.
Rahmad uit Peresak is bijna 16 jaar en is eerstejaars student op de vakopleiding SMK Otomotif, autotechniek. Een zeer gewilde vakopleiding. Verschillende jongens uit ons project hebben zich in het verleden ingeschreven voor deze opleiding, maar nog niemand is er aangenomen. Rahmad dus wel. We kennen Rahmad al lang, als ‘kleine’ broertje van Aisyah Maira. Aisyah zit sinds 2010 in het Impian Anak project. Zij zit nu in de 3^e klas van de bovenbouw middelbare school (SMA).
Fery is terug van weggeweest. Hij woont ook in Peresak, is 16 jaar en zit sinds kort ook op de vakopleiding autotechniek.
Fery is in 2018 uit het Impian Anak project gegaan. Hij ging toen naar de brugklas, op een schooltype dat we liever niet wilden ondersteunen. Zijn inzet en schoolresultaten waren altijd minimaal, de steun van huis uit en stabiele thuissituatie ontbrak. Dat is de reden dat Fery toen uit het project is gegaan.
Tot onze verbazing kregen we hem als voorstel van Ida toen we aangaven dat we op zoek waren naar een gemotiveerde jongeman die naar een goede vakopleiding ging. Blijkbaar is Fery de afgelopen jaren serieuzer geworden, en is ook de thuissituatie verbeterd.
We willen Fery graag een tweede kans binnen Impian Anak geven! 
Ook Rizki Ardiansyah heeft in het verleden in het Impian Anak project gezeten.
Veel sponsors zullen zich nog herinneren dat we een aantal jaren geleden een grote groep nieuwe sponsors uit het Midden Oosten kregen, die in totaal 50 Lombokse kinderen gingen helpen. Helaas was die sponsoring van korte duur. Na een jaar viel de helft van de sponsors af, na 2 jaar bleef er niemand over.
Een deel van de Lombokse kinderen hebben we toen onder kunnen brengen bij andere/nieuwe sponsors. Maar er zijn toen ook kinderen afgevallen.
Nu kregen we het voorstel om Rizki Ardiansyah terug te nemen in het project. Rizki woont in Ampenan en is bijna 16 jaar. Hij is dit schooljaar begonnen aan de vakopleiding SMK BKP (bouw/vastgoed).
Zaitun is een nieuw gezicht voor ons. Zaitun is 16 jaar en woont met haar ouders in Karang Buyuk, een wijk in het zuiden van Ampenan, aan zee. Zaitun zit sinds kort op de vakopleiding SMK Pemasaran, Marketing. Haar vader is visser, moeder verkoopt de verse vangst op de markt. Zaitun wordt voorlopig uit de reserves van Impian Anak geholpen.

We wensen de nieuwe studenten veel succes en hopen over 3 jaar hun afstuderen te kunnen melden!

links: Rahmad, zijn zus Aisyah Maira en hun oma   rechts: Fery

links: Rizki Ardiansyah met zijn ouders     rechts: Zaitun met haar ouders

Engelse lessen
In de vorige nieuwsbrief schreven we over Engelse lessen die Wahyudi, een van onze oud-studenten die de lerarenopleiding Engels heeft afgerond, gaf aan een groepje Impian Anak leerlingen in Sayang Sayang. We hebben deze lessen toen gedurende enkele maanden mogelijk gemaakt. Na de ‘proeftijd’ hebben we besloten te stoppen met de lessen.
Het was moeilijk om duidelijke en vaste afspraken te maken met de leerlingen, die allemaal naar verschillende scholen gingen. Ook de motivatie om fanatiek de lessen te volgen en huiswerk te maken was niet bij iedereen aanwezig.
Dit, samen met de corona-voorzorgsmaatregelen, heeft ons ertoe doen besluiten met de lessen te stoppen.

Vervoer Rahman naar behandelcentrum LombokCare
Rahman gaat nog steeds 2 keer per week voor therapie en voor onderwijs naar LombokCare. Het doet hem goed om er geregeld even uit te zijn. Impian Anak zorgt voor het vervoer van Rahman naar LombokCare en betaalt een bijdrage voor zijn behandelingen.
Vorige week heeft Rahman, samen met een deel van het LombokCare team en een paar medeleerlingen van LombokCare, een poëzie-theatervoorstelling gegeven in een cultureel centrum in de stad Mataram. Hieronder een paar foto’s en een link naar het optreden van LombokCare.
https://www.youtube.com/watch?v=NjUaGLTEOvQ          (rond 8.35 minuten komt Rahman op het podium) 

Rahman tijdens zijn optreden in het theater

links: De vader van Riska kreeg een rolstoel zodat hij weer naar buiten kan.
rechts: Nurfadila, die aan de vakopleiding mode/kleding is begonnen, kreeg een naaimachine zodat ze ook thuis kan oefenen.

Overige bijdragen
Soms krijgen we verzoeken van kinderen. Een bijdrage voor extra lessen, gereedschap, praktijkmaterialen, bel/internettegoed. Af en toe heeft iemand een mobiele telefoon nodig en kan die zelf echt niet betalen, of wordt er een bijdrage gevraagd voor medische hulp.
Meestal zijn de kosten relatief laag en kunnen we hier wel iets in bijdragen.
Een paar dagen geleden vroeg een studente van de vakopleiding toerisme of ze een laptop kon krijgen van Impian Anak. Voor haar studie heeft ze die thuis geregeld nodig.
Een lastige kwestie. We beseffen dat het betreffende gezin zelf geen laptop kan kopen. Maar wij zijn bang dat straks heel veel kinderen een laptop komen vragen, en Ida is bang dat de laptops dan vooral zullen slijten van het kijken naar Koreaanse films.
Op advies van Ida overwegen we nu de aanschaf van een leenlaptop, die leerlingen op afspraak mogen gebruiken om huiswerk te maken. Of dit gaat werken weten we niet, maar zonder laptop wordt de kans op slagen voor deze studente in elk geval kleiner.

Van een andere studente kwam deze week het verzoek om een bijdrage voor het reizen van en naar de universiteit. Na veel wikken en wegen heeft ze zich ingeschreven op de universiteit. Ze wilde heel graag verder leren, maar was bang voor alle kosten die op haar gezin af zouden komen. Met openbaar vervoer van huis naar de universiteit is vrijwel onmogelijk. In de afgelopen weken kon ze af en toe met een dorpsgenoot meeliften. Maar met wisselende lestijden is dat niet altijd een optie. De overige keren heeft ze gebruik gemaakt van een ojek, een soort motortaxi. Maar dat is niet goedkoop. 
Een bijdrage van Impian Anak zou in dit geval neerkomen op een bijdrage voor de ojek of de aanschaf van een eigen motor. Dat laatste is voor een periode van 4 jaar misschien gunstiger.
Maar een motor, ook een gebruikte, kost veel geld. Wat als er schade is, diefstal, wie zorgt voor verzekering en onderhoud, wat als de studente voortijdig stopt met de opleiding, hoe vaak zal ze überhaupt naar de universiteit moeten. Allemaal lastige overwegingen.
We krijgen, zeker nu er meer oudere studenten zijn, steeds vaker dit soort verzoeken. En we begrijpen ook steeds beter waarom ouders, zelfs met de standaard Impian Anak bijdrage, op een gegeven moment huiverig zijn om hun kind verder te laten studeren.
Voor de studenten uit de armere gezinnen zijn er vaak te veel bijkomende studiekosten. Zelfs al betaalt Impian Anak de schoolbijdrage, boeken, schooluniformen, dan nog blijven er veel kosten over die ze zelf simpelweg niet kunnen betalen.
Het vergt dus steeds vaker maatwerk om de studenten succesvol een hogere opleiding te laten volgen. Een mooie uitdaging voor de komende jaren!


Dit waren de belangrijkste nieuwtjes, aangevuld met recente foto’s gemaakt door ons team, door de sponsorkinderen en een paar foto's van Lombokse nieuwssites.
Fijn dat we op deze manier toch alle sponsors op de hoogte kunnen houden!
Mede namens ons team in Lombok en de sponsorkinderen en hun gezinnen willen we sponsors en belangstellenden bedanken voor alle bijdragen, appjes, mailtjes en berichten.
Geweldig dat zoveel mensen Impian Anak een warm hart blijven toedragen!

Hartelijke groet,
Peter en Marianne

Beste lezers,

2020 is een vreemd jaar geworden. De laatste officiële nieuwsbrief hebben we in februari 2020 verstuurd toen corona nog niet veel invloed had, in elk geval niet in Nederland en niet in Lombok. We hebben die nieuwsbrief even nagelezen, het woord corona komt er niet in voor.
Onvoorstelbaar, wat is er veel veranderd in de afgelopen 10 maanden!
De vaste schoolkindsponsors hebben in de loop van het jaar een update gehad met betrekking tot ‘hun’ kind(eren). Nu zetten we alle bijzonderheden van het afgelopen jaar nog even op een rijtje.

Bij gebrek aan nieuwe foto’s uit Lombok in deze nieuwsbrief vooral foto’s uit de oude doos.

Het Impian Anak team
Het Impian Anak team is niet veranderd. Ida en Daan zijn nog steeds de vaste aanspreekpunten voor de schoolkinderen in Lombok. Sommige kinderen richten zich met vragen via facebook ook tot ons, maar we merken dat we bij de kinderen steeds meer ‘uit het zicht raken’ nu we al langer dan een jaar niet  in Lombok zijn geweest.
Een tijdje geleden hebben we op facebook een bericht van Lombok Dive gedeeld, met betrekking tot de gezondheid van Pak Umpuk. Pak Umpuk is al een hele tijd ziek.
Na een ziekenhuisopname en operatie begint hij nu op te knappen, maar hij heeft nog een lange weg te gaan. Zeker als hij in de toekomst zijn werk als divemaster weer uit wil voeren.
Mede namens Pak Umpuk en zijn familie bedanken we alle vrienden/bekenden/duikers die hem de afgelopen maanden financieel hebben ondersteund om alle medische kosten te kunnen betalen.
Opan sluit het rijtje medewerkers in Lombok af. Hij springt binnen Impian Anak bij waar nodig, maar is ook druk met zijn eigen baan.
Datzelfde geldt voor Tom en Anique, druk aan het werk in Nederland, maar altijd bereid om mee te denken en om vastgelopen websites recht te zetten.

Wij, Peter en Marianne, zijn dit jaar niet in Lombok geweest. We hopen dat het snel weer (op een veilige manier) mogelijk zal zijn om de sponsorkinderen en hun gezinnen op Lombok te bezoeken. Tot die tijd proberen we zoveel mogelijk via internet contact te houden en op de hoogte te blijven van wat er in Lombok speelt.

l: Mawun Beach, 2006  r: Masbagik, 2007

Corona in Lombok
Het is moeilijk te zeggen in welke mate Lombok getroffen is door corona. De officiële cijfers geven momenteel ongeveer 30 besmettingen per dag weer voor de provincie Nusa Tenggara Barat. Die provincie bestaat uit de eilanden Lombok en Sumbawa en telt ongeveer 5 miljoen inwoners.
Het totale aantal sterfgevallen in de provincie Nusa Tenggara Barat ten gevolge van corona bedraagt 258 personen.
Wat we van vrienden in Lombok horen is dat ze meer getroffen zijn door het wegblijven van toeristen dan door het virus zelf.
Op dit moment is alleen lokaal toerisme toegestaan. Dat wil zeggen dat toeristen uit andere delen van Indonesië wel in Lombok vakantie mogen vieren. Buitenlandse toeristen zijn, als we het goed begrijpen, nog niet welkom.
Maar het uitgavenpatroon van de Indonesische toeristen is anders dan van buitenlandse toeristen. Ze bezoeken andere hotels, andere restaurants en blijven meestal maar een paar dagen in Lombok.
Hierdoor zijn veel Lombokse mensen die in het toerisme werken hun baan kwijt geraakt. De economische schade is enorm. Zeker als je dat afzet tegen de invloed van het virus zelf.
Ondanks dat zijn de meeste Lombokse mensen die we spreken gelaten over de hele situatie. Ze zijn gewend aan tegenvallers en krabbelen na een tijd wel weer op. Veel zorgen over de toekomst maakt men zich niet. Iedereen leeft van dag tot dag.

l: Pelangan - Sekotong, 2008  r: Batu Tumpeng, 2009

Corona en scholen
Toen in Lombok de eerste coronabesmettingen kwamen, zijn alle scholen vrij snel gesloten.
Dat was in maart. Veel van de beperkende maatregelen wegens corona zijn in Lombok weer opgeheven of verwaterd, maar de schoolsluiting is nog steeds van toepassing. Wel zijn er scholen (met name voor de oudere leerlingen) waar weer mondjesmaat lessen worden gegeven. Vaak is dat in kleinere groepen (bijvoorbeeld 1 week de ene helft van de klas, de week daarna de andere helft van de klas). Ook praktijklessen gaan nu vaak wel door.
Maar veel kinderen zijn al zo’n 9 maanden niet of nauwelijks op school geweest.
Dat dit funest is voor hun opleiding moge duidelijk zijn. De scholen geven nu een soort online lessen, maar bij veel scholen is er nauwelijks controle wie deze lessen wel of niet volgen. Ook zijn er kinderen die de mogelijkheden (telefoon, laptop, internettoegang) niet hebben om deze lessen te volgen. Zij kunnen op school taken/huiswerk op papier ophalen, maar dit is niet te vergelijken met gewone lessen.
We merken per school wel veel verschil in de aanpak van het afstandsonderwijs. Helaas zitten de meeste Impian Anak kinderen niet op de betere scholen, en krijgen ze nu ook minder begeleiding/ondersteuning vanuit school.
Impian Anak heeft voor een paar kinderen een mobiele telefoon gekocht en deze kinderen krijgen ook maandelijks bel/internettegoed, zodat ze toch onderwijs kunnen volgen.
Ook de overige Impian Anak kinderen krijgen nu regelmatig een bijdrage voor internet.
Voor veel gezinnen is het onmogelijk om zelf deze kosten te betalen.
Dat er nu zeer beperkt onderwijs is, wil niet zeggen dat de schoolkosten lager zijn. De inschrijfkosten, kosten voor boeken en lesmaterialen gaan gewoon door.
Ook de maandelijkse schoolbijdrage (SPP) moet betaald worden. Verschillende Impian Anak kinderen hebben vanwege hun (financiële) thuissituatie een vrijstelling van de maandelijkse schoolkosten. Om één of andere onduidelijke reden moeten zij nu ineens wel de maandelijkse bijdrage betalen. Daarnaast komen nog de extra kosten in verband met internet nu veel kinderen online lessen krijgen.
We doen ons best om de komende jaren de sponsorbijdrage voor schoolkinderen niet te laten stijgen, maar het blijft afwachten hoe het in de toekomst gaat lopen.
Waar we nu wat geld tekort komen helpen we kinderen met een bijdrage uit de algemene reserves van Impian Anak, bijvoorbeeld voor de aanschaf van een mobiele telefoon.

Batu Tumpeng, 2010

Ondanks alle pogingen de kinderen te volgen krijgen we geen goed beeld van wie er wel of geen lessen volgen. Rond deze tijd zullen de kinderen een tussenrapport krijgen, maar waarop dat wordt gebaseerd is nog niet duidelijk. In het voorjaar hebben de leerlingen een (overgangs)rapport gekregen, dat was grotendeels gebaseerd op de studieresultaten tot maart, tot het moment dat de scholen dichtgingen.
We zijn dus heel benieuwd hoe de rapporten eruit gaan zien, aangezien de kinderen na maart geen reguliere lessen meer hebben gehad.
Over sommige kinderen maken we ons best wel zorgen. Voor een deel van de kinderen zal de schoolvrije periode niet heel nadelig zijn. Zeker voor de kinderen die thuis worden gestimuleerd om huiswerk te maken, om de online lessen te volgen. Maar we zijn realistisch en weten dat veel Impian Anak kinderen die steun van hun ouders/verzorgers niet  hebben. De vraag is of zij straks weer gewoon naar school zullen gaan, en in hoeverre zij dan nog aansluiting vinden bij de overige leerlingen.
Volgens de laatste (vrij serieuze) berichten uit Lombok gaan de scholen in/rond Mataram  op 5 januari weer open. Vóór de heropening worden alle leerkrachten getest op corona en op de scholen worden speciale maatregelen genomen met betrekking tot afstand en hygiene. We hopen dat de heropening deze keer ook echt doorgaat!

l: Batu Tumpeng, 2009  r: Kertaraharja - Gangga, 2010

Schoolkinderen in het project
Impian Anak is afgelopen zomer het schooljaar ingegaan met 60 leerlingen.
7 op de basisschool, 21 op de onderbouw middelbare school, 14 op de bovenbouw middelbare school, 14 jongeren op een middelbare vakopleiding en 4 universiteitsstudenten.

Aan het begin van dit schooljaar zijn 3 jonge meisjes, Alya, Azra en Sugita, uit het Impian Anak project gegaan. Zij woonden alle drie in Kediri. Hun ouders/verzorgers hebben ervoor gekozen om de kinderen naar een religieus internaat (wonen en leren) te sturen voor hun verdere opleiding. Ook de internaten zijn een tijd gesloten geweest, maar een deel is weer geopend, omdat de combinatie van samen wonen en leren als een vorm van gezamenlijke quarantaine wordt gezien. Contact met de buitenwereld hebben de leerlingen die in de internaten wonen nauwelijks, ook als er geen coronaproblemen zijn.
Die afzondering van de buitenwereld en van hun familie is één van de redenen dat we deze vorm van onderwijs niet ondersteunen. Liever zien we de kinderen in hun vertrouwde omgeving opgroeien.
Elsa, die 3 jaar geleden de eerste Impian Anak leerlinge was die op 12-jarige leeftijd naar een internaat ging, heeft daar geen fijne tijd gehad. Zij heeft begin dit schooljaar (tegen de wil van haar moeder, maar met instemming van haar grootouders, waar ze ook woont) ervoor gekozen om haar vervolgopleiding op een gewone school te doen. Zij doet nu de middelbare vakopleiding Multimedia en woont weer bij haar opa en oma.
We willen er geen gewoonte van maken om ‘spijtoptanten’ terug te nemen in het project, maar gezien de situatie en de overtuigde keuze van Elsa voor de nieuwe opleiding, hebben we besloten haar toch weer te gaan helpen.

Basori uit Batu Tumpeng, die verpleegkunde heeft gestudeerd, is in oktober afgestudeerd. Voor hij een baan gaat zoeken volgt hij nog een extra praktijkjaar bij Stikes, hogeschool voor gezondheidswetenschappen in Mataram. Dit vergroot zijn kansen op een goede, passende baan.

In oktober is Siti Aisyah die in het 5e jaar van de middelbare school zat, getrouwd. Helaas mag ze hierdoor haar opleiding niet afmaken op de school waar ze zat. Er zijn voor jonggehuwden wel mogelijkheden om zonder lessen te volgen een staatsexamen te doen, maar dat vergt heel veel inzet en discipline om thuis te studeren. Na een huwelijk en (voor de meisjes) verhuizing naar de schoonfamilie lukt dat zelden.
Het komt in Lombok geregeld voor dat jonge scholieren gaan trouwen, maar sinds de scholen dicht zijn, neemt het aantal huwelijken onder jongeren erg toe.

Uiteraard houden we de sponsors zoveel mogelijk op de hoogte als er bijzonderheden zijn met betrekking tot hun kind(eren). Maar zolang we zelf niet naar Lombok kunnen zal de informatie in veel gevallen beperkter zijn dan voorheen.

links: Basori met zijn diploma  midden en rechts: Indi en vriendinnen buigen zich over Engelse teksten

Engelse lessen
Een paar jaar geleden studeerde Wahyudi af op de lerarenopleiding Engels.
Hij is daarna in dienst gegaan bij Holland America Lijn en heeft een paar jaren op cruiseschepen gewerkt. Toen de coronacrisis uitbrak was hij net aangekomen in het Caribisch gebied om aan zijn volgende jaarcontract te beginnen. Na een lange zee- en vliegreis is Wahyudi eind juli teruggekeerd in Lombok.
Van Indi, een van de leerlingen in Sayang Sayang, kregen we een tijd geleden de vraag of Impian Anak een cursus Engels zou vergoeden. Indi wil graag stewardess worden maar de Engelse lessen in het reguliere onderwijs stellen niet veel voor. We hebben ons samen met Daan verdiept in de mogelijkheden (en kosten) van Engelse lessen in Lombok en kwamen tot de conclusie dat we ook kunnen proberen die lessen zelf te organiseren.
Wahyudi geeft nu 2 keer per week les aan een vaste groep van 4 jongeren uit Sayang Sayang. Hiermee verdient Wahyudi wat geld en krijgen de jongeren les van een leraar Engels met veel ervaring, zowel op het gebied van Engelse taal, van lesgeven als in de omgang met toeristen.
Over 2 maanden bekijken we of we doorgaan met deze lessen.

l: Kediri, 2011  r: Kediri, 2012

Vervoer Rahman naar behandelcentrum LombokCare
Rahman uit Kediri gaat, na een tijdelijke stop vanwege corona, nu weer geregeld naar school/therapie bij het behandelcentrum van LombokCare. Impian Anak zorgt voor het vervoer van zijn huis naar het behandelcentrum.

Medische kosten
Waar nodig en waar mogelijk springen we bij in het geval van medische kosten. Soms bij een ziekenhuisopname, voor therapie, medicijnen. Dit wordt betaald uit de algemene reserves of uit speciale donaties voor dit doel.

We prijzen ons gelukkig met een enthousiast team in Lombok, met name met Ida en Daan, die veel tijd stoppen in het bezoeken en begeleiden van de kinderen. Dat is een hele opgave, en nu in corona-tijd helemaal.
Maar met een goed team en onze eigen inzet alleen komen we niet ver. Dus heel veel dank aan alle vaste en incidentele sponsors die, ook in deze moeilijke tijden, een bijdrage leveren aan het welzijn en de opleiding van de kinderen in Lombok.
Geweldig dat ook nu veel mensen Impian Anak blijven steunen!

Mede namens de kinderen en ons team in Lombok wensen we iedereen fijne feestdagen en veel geluk, liefde en gezondheid in 2021!
Tot slot een heel toepasselijke raad in deze tijd…

Wacht niet op bijzondere momenten maar maak de gewone momenten bijzonder

Hartelijke groet,
Peter en Marianne

Beste lezers,

Bij deze weer een update over de projecten in Lombok.
We zien tot onze verbazing dat het bijna een jaar geleden is dat we de laatste nieuwsbrief hebben verstuurd, wat vliegt de tijd!
Nu dus een heel uitgebreide nieuwsbrief. Met best wel (vinden we zelf) ingrijpende veranderingen. 
Maar gaandeweg verandert er in Lombok toch het nodige. Ook wat betreft de kinderen en het onderwijs.
Daar willen we onze 'dienstverlening' zoveel mogelijk op aanpassen.
Vandaar deze update over Impian Anak, onze ervaringen, onze bedenkingen en onze (soms wel zorgelijke) kijk op de toekomst.


Het Impian Anak team
Ons team in Lombok bestaat uit Ida, Daan, Opan en Pak Umpuk.
Samen met hun gezinnen hebben we afgelopen najaar het 10-jarig bestaan van Impian Anak gevierd. Alle 4 zijn ze al lange tijd (en deels vanaf het begin van Impian Anak) actief bij onze stichting betrokken.
Ida regelt in Lombok de financiële zaken voor Impian Anak en begeleidt daarnaast de kinderen in Ampenan, Kediri, Batu Tumpeng, Bintaro Jaya, Loco en Meninting/Peresak.
Daan zorgt voor de begeleiding van de kinderen in Sayang Sayang, Mataram en Ireng.

Opan en Pak Umpuk werken mee op de achtergrond. Soms is mannelijk advies/kijk op de zaken ook welkom.

Met zijn allen vormen ze een fijn team voor ons om mee samen te werken.
Ook voor de kinderen en hun ouders/verzorgers in Lombok denken we dat dit goed werkt.
Bij Ida en Daan kunnen ze altijd terecht met vragen.
Inmiddels hebben de dames al zoveel kinderen begeleid dat ze goed op de hoogte zijn van het reilen en zeilen in de onderwijswereld. Van school/vervolgopleidingskeuze tot mogelijkheden om korting op de schoolkosten te krijgen. Maar ook waar de beste/goedkoopste schoolkleding/schoolspullen te krijgen zijn en waar benodigdheden voor studenten van vakopleidingen te koop zijn, denk aan naaimachines, stoffen, gereedschappen, make up.

We proberen de schoolkinderen ook zoveel mogelijk te stimuleren om via internet (facebook, messenger) in contact te blijven met ons in Nederland.
Ook Ida en Daan sporen de jongeren aan om ons op de hoogte te houden van hun schoolvorderingen, maar ook af en toe ‘gewoon voor de gezelligheid’ een berichtje te sturen.  

In het Nederlandse deel van het team zijn de taken ook wat verschoven.
Tom en Anique hebben allebei een drukke baan en wonen niet meer in Blitterswijck.
Maar ook zij zijn jarenlang nauw betrokken geweest bij de jeugd en bij de overige projecten in Lombok en denken nog steeds graag met ons mee.
 
links, een verjaardagstaart in Lombokse stijl voor Impian Anak  rechts, het Impian Anak team met hun gezinnen tijdens een uitstapje naar Gangga

               

Project Schoolkinderen
Even wat cijfers over het vorige schooljaar.
Mulhakim en Intan zijn afgelopen zomer afgestudeerd op SMA, bovenbouw middelbare school.
Vanwege de afstand huis-vervolgopleiding zag Mulhakim ervan af om verder te studeren.
Intan heeft in juli toelatingsexamen gedaan voor de universiteit maar is afgewezen. Komende zomer wil ze weer een poging wagen.
Zowel Mulhakim als Intan proberen zoveel mogelijk te werken. Soms lukt dat, maar een vaste baan krijgen is moeilijk zonder vervolgopleiding of vakopleiding.

Sarah is in het najaar afgestudeerd als verpleegkundige en werkt nu in een klein ziekenhuis. Zij wacht nog op een licentie om ook in een groter ziekenhuis te kunnen werken.
 
Intan uit Kediri, Mulhakim uit Batu Tumpeng
 
links, Sarah is afgestudeerd       rechts, Daan met 'haar' kinderen uit Sayang Sayang

Irfan is aan het begin van dit schooljaar definitief gestopt met zijn school. Na een twijfelachtige periode van veel spijbelen en weinig naar school heeft hij besloten visser te worden, net als alle mannen uit zijn familie.

Zidan, Hanafi en Majid, allen uit Ampenan, zijn uit het project gegaan. Zij zijn om uiteenlopende redenen naar een internaat gegaan.

Van de kinderen die vorig schooljaar SMP (onderbouw middelbare school) hebben afgerond zijn er 7 doorgestroomd naar SMA (bovenbouw middelbare school) en 3 naar SMK (vakopleiding).

Op dit moment ondersteunen we 64 kinderen in Lombok, waarvan de jongste halverwege de basisschool is en de oudsten een heel eind gevorderd zijn op hogeschool/universiteit.

Wij komen nu al bijna 15 jaar in Lombok en in die tijd is Lombok behoorlijk veranderd.
We realiseren ons terdege dat ook op onderwijsgebied er veel is veranderd en nog steeds blijft veranderen.
 
Vergoedingen voor de kinderen
Al sinds de oprichting betaalt Impian Anak voor de kinderen de kosten van inschrijving op school, de benodigde schoolboeken, schrijfgerei, schoolkleding, schooltas, kosten van examens en indien mogelijk ook de gereedschappen/materialen voor vakopleidingen en de eventuele stagekosten.
Maar tijden veranderen, we krijgen geregeld nieuwe verzoeken van de kinderen.

Zo zijn er steeds vaker kosten voor schooluitstapjes, zwemlessen, voor afscheidsfeestjes voor schoolverlaters en nog veel meer.
Inmiddels hebben we besloten dit zoveel mogelijk te betalen voor de kinderen, omdat het verplichte schoolkosten zijn en het meestal geen erg hoge bedragen zijn.

Maar het gaat verder...
Ergens halverwege de middelbare school wordt ervan uitgegaan dat kinderen een mobiele telefoon met internettoegang hebben. Dit om lesroosters, huiswerk etc te kunnen ontvangen.
Onlangs hoorden we de nieuwste wens van een SMP-school (Onderbouw middelbare school); kinderen die examen gaan doen moeten een laptop of computer hebben. Dit om de maand voorafgaand aan het examen thuis te kunnen oefenen en zich voorbereiden op het examen.
We proberen altijd zo redelijk mogelijk met dit soort verzoeken om te gaan.
Per geval bekijken we in hoeverre een verzoek echt noodzakelijk/verplicht is, of er misschien oudere kinderen in het gezin zijn die al een telefoon/laptop hebben, wat de verhouding privé/schoolgebruik zal zijn. En vooral in hoeverre een gezin zelf deze kosten (mede) kan dragen.

In een heel enkel geval krijgt een kind een mobiele telefoon en internet via Impian Anak vergoed.
Er zijn gezinnen die dit echt niet zelf kunnen betalen.
Wat betreft de laptops; het blijkt dat de kinderen deze ook bij school kunnen huren gedurende de periode dat de laptop nodig is. De kosten van het huren worden dan door Impian Anak betaald.

Geen nieuwe basisschool/middelbare schoolkinderen meer in het project
Naast dit soort kleine aanpassingen hebben we ook te maken met ingrijpendere wijzigingen.
Dat heeft, na veel overleg met ons team, geleid tot de volgende moeilijke beslissing.

We gaan de komende jaren geen nieuwe kinderen van basisschool en middelbare school meer opnemen in het project. We willen ons vooral gaan richten op de jongeren (vanaf ongeveer 15 jaar) die SMK (vakopleiding) gaan volgen.

Overigens willen we duidelijk benadrukken dat deze beslissing géén gevolgen heeft voor onze huidige kinderen en sponsors.
Alle kinderen die nu in het project zitten, jong en ouder, blijven in het project zolang ze naar een reguliere school gaan.

De beweegredenen achter de beslissing willen we nader toelichten.

- Alle gezinnen die gemotiveerd genoeg zijn om hun kind naar school te laten gaan kunnen de basisschool en onderbouw middelbare school zelf bekostigen
In de volksmond heet het dat basisschool en SMP/onderbouw middelbare school in Indonesië gratis zijn. Dat klopt niet helemaal. De scholen vragen een vorm van inschrijfgeld, waarin meestal een startpakket schooluniformen en boeken inbegrepen is. Deze kosten variëren per school en zijn gemiddeld bij de basisschool €35 per jaar; bij de onderbouw middelbare school € 100 / €125 per jaar. Daarnaast zijn er incidenteel nog extra kosten, zoals schrijfspullen, werkboeken, schooltas, excursies. Al met al kan dat met name in het eerste schooljaar oplopen, maar we zien nooit meer gezinnen voor wie dit bedrag een hindernis vormt om hun kind naar de basisschool of onderbouw middelbare school te laten gaan.
Zodra kinderen verder studeren op SMA/bovenbouw middelbare school of op SMK/vakopleiding zijn de schoolkosten vaak wel een groot probleem. Naast de inschrijfkosten en schoolspullen komen er vaak extra reiskosten bij en gaan de kinderen een maandelijkse schoolbijdrage betalen. In de hogere leerjaren komen daar nog stagekosten, examenkosten etc bij. De kosten van vakopleiding en bovenbouw middelbare school bedragen per schooljaar ongeveer € 200. Bij hogere scholen/universiteit loopt dat nog verder op.
Veel kinderen uit armere gezinnen stoppen daardoor noodgedwongen met hun opleiding na de onderbouw middelbare school.
Er zijn altijd kinderen die eerder afhaken in het onderwijs, maar wij hebben het idee dat geld in die gevallen geen rol speelt. Vaak is het een kwestie van geen zin in school, of te weinig motivatie van de kinderen en/of ouders. Wat ook wel eens voorkomt is dat jonge kinderen stoppen met hun opleiding omdat ze trouwen. Ze mogen dan niet meer naar school, maar ook dat valt met sponsoring niet te verhelpen.

- De ‘doorlooptijd’ van een schoolkind dat begint aan de basisschool en doorleert tot en met middelbare school/vakopleiding/universiteit bedraagt 12 tot 16 jaar
Dat is een lange tijd. We weten niet of wij en het team in Lombok over zoveel jaar nog even enthousiast zijn om de kinderen te begeleiden en alle zaken eromheen te regelen.
Om meer zekerheid te hebben dat we de kinderen die in het project komen ook kunnen helpen tot ze afgestudeerd zijn, willen we niet meer zo’n ‘lange-termijn-verplichtingen’ aangaan.

- Meer duidelijkheid voor de sponsors over kosten en looptijd
Daarmee hangt samen dat ook de sponsors beter weten waar ze aan toe zijn. We krijgen steeds meer te maken met kinderen die ongepland stoppen met hun opleiding.
Deels omdat ze helemaal niet meer naar school gaan, wegens gebrek aan motivatie of wegens een huwelijk.
Wat ook steeds vaker voorkomt is dat kinderen een overstap maken van regulier onderwijs naar een religieus internaat. De kinderen gaan dan uit ons project. (meer hierover verderop in deze nieuwsbrief)
Geregeld moeten we sponsors teleurstellen als een kind onverwachts stopt met een opleiding.
Ook is het vaak lange tijd onzeker of een kind na een opleiding wel of niet doorgaat naar een vervolgopleiding.

- De mogelijkheden voor afgestudeerden op SMK/vakopleiding zijn vrij goed, vooral voor kinderen uit de doelgroep van Impian Anak (kinderen uit arme gezinnen)
De vakopleidingen zijn ongeveer vergelijkbaar met VMBO-MBO in Nederland. Jongeren leren een vak maar krijgen ook nog algemeen onderwijs (taal, maatschappij, wiskunde).
Na afronding van de vakopleiding (inclusief stage/praktijk) zijn de kinderen ongeveer 18 jaar en klaar om een baan te zoeken. De vakopleidingen zijn er in verschillende richtingen (o.a. verzorging, techniek, administratie, automatisering, horeca, toerisme).
Het niveau van onderwijs op een hogeschool/universiteit is hoger dan op een vakopleiding. Toch denken we dat voor de kinderen uit armere gezinnen een vakopleiding vaak een betere optie is.
Dat is een gevaarlijke bewering, er zijn genoeg kinderen uit arme gezinnen die het niveau van een hogeschool/universiteit met gemak aankunnen. Maar in de Lombokse maatschappij is het voor kinderen uit arme gezinnen erg moeilijk om toegelaten te worden op een universiteit. De staatsuniversiteiten laten een beperkt aantal studenten toe. De toelatingseisen zijn niet helder.
Bewijs is er niet, maar veel wijst erop dat een kind uit een rijker gezin ongeacht de schoolresultaten meer kansen heeft om op een universiteit te komen dan een kind uit een armer gezin.
Naast de betaalbare staatsuniversiteiten zijn er ook privé-universiteiten. Deze zijn echter vreselijk duur en daardoor sowieso niet toegankelijk voor kinderen uit arme gezinnen. We hebben studenten in het project (gehad) die naar een privé-universiteit gaan, maar in de toekomst willen we dit niet meer ondersteunen.
Wat geldt bij de toelating op een universiteit geldt ook bij het zoeken naar een baan.
De beste banen zijn moeilijk toegankelijk voor arme sollicitanten. Het aantal passende banen in Lombok voor universitair afgestudeerden is beperkt.  Veel Lombokse bedrijven die hoger personeel zoeken geven de voorkeur aan kandidaten uit andere delen van Indonesië, waar de opleidingen beter zijn. Ook komt het vaak voor dat nieuw personeel zich in moet kopen bij een bedrijf. Voor jongeren zonder werkervaring die uit een arm gezin komen is het vrijwel onmogelijk om een passende baan op hoger niveau te vinden.
Jongeren uit ons project die een vakopleiding hebben gedaan komen over het algemeen vrij snel aan een baan. Vooral horeca en toerisme zijn studierichtingen met goede vooruitzichten.


Uiteraard zitten er ook nadelen aan de beslissing om ons te gaan richten op studenten die een vakopleiding gaan volgen.
De sponsorbijdrage voor een jaar vakopleiding bedraagt € 200.
Dit is veel hoger dan de bijdrage voor bijvoorbeeld een jaar basisschool. Daar staat tegenover dat de sponsoring slechts gedurende 3 jaar plaatsvindt. Dit in tegenstelling tot de 12 tot 16 jaar die het nu duurt om een kind te sponsoren van basisschool tot en met vakopleiding/universiteit.
Maar we realiseren ons dat het moeilijker zal zijn sponsors te vinden voor oudere en duurdere kinderen.
We willen in de praktijk gaan kijken hoe dat uitpakt. Eventueel door te gaan werken met co-sponsorschap; meer sponsors helpen één kind.


Spijbelen
We kampen momenteel met veel spijbelaars in Ampenan. Soms is er een verklaarbare reden voor het schoolverzuim, zoals de zorg voor een zieke in het gezin.
Maar met name bij jongens die net naar de middelbare school gaan is het probleem minder verklaarbaar.
Misschien pubergedrag, minder controle van huis uit, het idee dat een opleiding niet bijdraagt aan een betere toekomst? De exacte reden is moeilijk aan te wijzen.
Daardoor is het ook moeilijk om het probleem op te lossen. Vaak weten de ouders niet wat er speelt, gaan de jongens in de ochtend netjes in schooluniform en met schooltas de deur uit. Maar op school komen ze niet aan, ze blijven onderweg ergens hangen en gaan na schooltijd weer naar huis.
Communicatie van school richting ouders/verzorgers is er vrijwel niet of komt te laat.
Daardoor krijgen wij ook pas laat in de gaten wat er aan de hand is, en eerlijk gezegd kunnen wij er ook weinig aan veranderen.
We hebben veel nagedacht over de reden waarom deze problemen in Ampenan spelen en veel minder in de andere woonplaatsen. Feit is dat de vissersbuurt in Ampenan, waar veel sponsorkinderen wonen, bekend staat als een echte volksbuurt. Het opleidingsniveau is er laag. Vrijwel iedereen verdient zijn/haar geld in de visserij en visverwerking. Het is ontzettend moeilijk om de kinderen en ouders/verzorgers te overtuigen van de noodzaak van een goede opleiding.
De jongens die uiteindelijk gestopt zijn met hun opleiding gaan nu ook met de mannen uit het dorp mee de zee op.

Religieuze internaten
Iets anders waar we ons al langere tijd zorgen over maken is het aantal kinderen dat overstapt van regulier onderwijs naar onderwijs in religieuze internaten.
Sinds een paar jaar gaan er elk jaar wel één of meer Impian Anak kinderen naar een pondok pesantren/madrassah, een mosliminternaat.
Veel ouders/verzorgers maken zich zorgen over de modernere samenleving en het te vrije onderwijs op de gewone scholen. Ze besluiten hun kinderen toe te vertrouwen aan de strenge opvoeding en onderwijs op een internaat.
Op die scholen krijgen kinderen regulier onderwijs, maar vaak ligt de nadruk op de religieuze vorming. Buiten de standaard lesuren wordt veel aandacht besteed aan koranlessen, arabische taal, vaste gebedstijden.
Ook worden de kinderen zelfstandig gemaakt, ze dragen zelf zorg voor de huishoudelijke taken zoals wassen, schoonmaken, koken.
Het contact van de kinderen met de buitenwereld wordt karig. Internet, mobiele telefoons en tv zijn beperkt en/of gecensureerd. Ook het contact met hun familie wordt beperkt. Ouders mogen hun kinderen meestal 2 keer per maand een middag bezoeken en in veel gevallen mogen de kinderen alleen met de belangrijkste feestdagen naar huis.
Los van het feit dat wij geen contact met deze kinderen meer kunnen onderhouden, vinden we deze manier van opvoeden/onderwijs niet passen bij onze idealen.
Kinderen die naar internaten gaan kunnen daarom niet in ons project blijven.
In de praktijk zien we dat jongens vaak naar een internaat gaan op het moment dat de ouders/verzorgers de controle over het kind kwijt zijn.
Meisjes gaan vaak al op jongere leeftijd (12 jaar) ‘uit voorzorg’ naar een internaat.  Dit speelt vooral in Kediri, waar verschillende internaten zijn.
Het valt ons ook op dat de moeders van kinderen die naar een internaat gaan zelf vaak in het midden oosten wonen/werken. De kinderen worden in Lombok opgevoed door vader of grootouders.
Het is ons alleen niet duidelijk of de moeders naar het midden oosten zijn gegaan om een internaat voor hun kind te kunnen betalen of dat ze door hun leven in het midden oosten ervan overtuigd raken dat de opvoeding op een internaat beter is voor hun kind.
Hoe dan ook, wij blijven er toch de voorkeur aan geven dat een kind opgroeit in een huiselijke omgeving.

Problemen in Ampenan/Pondok Perasi
De gezinnen/families van Samsul en van Puput in Pondok Perasi zijn hun huis kwijt.
Al jaren was er onzekerheid. Een stuk grond in de wijk waar 83 families woonden werd geclaimd door één persoon die zelf niet in Ampenan/Pondok Perasi woont.
Deze persoon beweert dat de grond zijn eigendom is. Na verschillende rechtszaken werd de families, waarvan de meesten al meerdere generaties lang op die plek woonden, verteld dat ze eind december hun huizen geruimd moesten hebben. Als tegemoetkoming zijn er voor de getroffen gezinnen door de lokale overheid tenten neergezet op een veld bij Bintaro/Meninting.
Begin januari zijn alle huisjes in de betreffende buurt letterlijk met de grond gelijk gemaakt. Een deel van de families weigerde 'hun' grond te verlaten en is op de puinhopen gaan bivakkeren.
Andere gezinnen zijn direct naar het tentenkamp verhuisd. Inmiddels zijn de tenten verruild voor iets degelijkere loodsen, maar nog steeds zijn er veel problemen met wateroverlast (regenseizoen), overlast van muggen, gebrek aan elektriciteit en ziektes door gebrek aan schoon drinkwater en slechte sanitaire voorzieningen.
De foto's en video's die we op facebook en in kranten voorbij zagen komen doen sterk denken aan de situatie na de aardbevingen. Al wordt de ellende in dit geval niet veroorzaakt door een natuurramp.
Maar toch, de vraag blijft nu waar de gezinnen/families naar toe moeten. De overheid heeft plannen om een nieuwe wijk te bouwen voor de gezinnen, maar aangezien vrijwel alle gezinnen leven van de visserij moet dat wel aan zee zijn.
Wat de plannen zijn met de vrijgekomen grond in Pondok Perasi is bij niemand bekend.

 
Links Samsul, rechts Puput in september 2019, toen hun woningen er nog stonden
 
Begin januari 2020, halsoverkop worden bezittingen in veiligheid gebracht, even later denderen bulldozers over de huizen
 
Inwoners op zoek naar nog bruikbare spullen. Een jongetje komt uit school
 
Het tentenkamp voor de daklozen. In de regentijd is het geen goede plek om te wonen



Overige projecten:

Herbouw na de aardbeving
Het is alweer bijna anderhalf jaar geleden dat Lombok werd getroffen door verschillende zware aardbevingen.
Toen we in september 2019 in Lombok waren werd overal hard gewerkt aan heropbouw.
Steeds meer mensen krijgen weer een vast dak boven hun hoofd. Maar dat wil niet zeggen dat ze erop vooruit gaan ten opzichte van de situatie voor de aardbevingen.
De ‘overheidshulp-huisjes’ die wij gezien hebben bestonden uit een eenvoudig huisje met 3 kamers. Ze zijn met minimale kosten gebouwd. Er is geen badkamer, geen keuken, geen afwerking, zoals vloeren en stucwerk. Daar moeten de mensen zelf voor zorgen. Omdat veel mensen na de aardbevingen lange tijd geen inkomen hadden, zijn de spaartegoeden op (als die er al waren). Waarschijnlijk wordt er door de meeste mensen stukje bij beetje bij- en aangebouwd en afgewerkt.

Het toerisme in Lombok lijkt weer vrij ver terug gekomen op het oude niveau. Al valt dat moeilijk te zeggen. Veel toeristen die naar Lombok komen blijven tegenwoordig een groot deel van de vakantie in het zuiden van Lombok, waar het toerisme flink wordt gestimuleerd.
De Rinjani vulkaan in het noorden van Lombok is na de aardbevingen nog niet volledig opengesteld voor toeristen, de situatie is met name bij het kratermeer en richting de top nog steeds niet veilig genoeg.
De eilanden Gili Trawangan, Gili Meno, Gili Air die tijdens de aardbevingen zwaar getroffen waren, zijn weer helemaal terug op het oude niveau. Of zelfs nog beter dan voorheen. Er is veel gebouwd, en de herbouw is er goed aangepakt. Het toerisme is op de populaire eilandjes weer snel op gang gekomen en er zijn veel ondernemers van buiten Indonesië, waardoor er relatief veel geld was voor de heropbouw.
De badplaats Senggigi, waar wij veel komen, is niet meer zo in trek bij toeristen. Verschillende hotels zijn er nog steeds gesloten en zullen waarschijnlijk nooit meer opengaan. Veel toeristen trekken nu naar de luxere resorts ten noorden van Senggigi.

Op dit moment zijn er weer nieuwe zorgen in toeristisch Lombok. Door het corona-virus is het aantal toeristen drastisch afgenomen. Veel vluchten zijn geschrapt, vooral binnen Azië. Het aantal toeristen uit Azië dat Lombok bezocht nam de afgelopen jaren flink toe en zorgde voor een constante stroom toeristen.
Deze groep toeristen is op dit moment vrijwel volledig weggevallen. En we kunnen ons voorstellen dat deze problemen nog een tijd doorwerken.
 
In het noordelijke deel van Lombok nog steeds veel bouwvallen
 
Overal wordt gesloopt en gebouwd, veel mensen leven in tijdelijke (?) nooddorpen
 
Gangga, hier een houten noodhuisje en een nieuw degelijk huis in aanbouw. Maar bouwen met goed hout is duur, dus snel gaat dat niet.


Medicijnen
Hier zijn geen bijzonderheden te melden. Incidenteel krijgen kinderen of gezinsleden een bijdrage bij medische kosten. Hiervoor heeft Impian Anak een aparte spaarpot die wordt gevuld uit algemene donaties.

Vervoer Rahman naar behandelcentrum LombokCare
Ook hier zijn geen bijzonderheden of wijzigingen. Rahman gaat nog steeds 2 keer per week met plezier naar school en therapie bij Lombok Care. De kosten hiervan worden betaald uit algemene donaties.

Hulp aan gezinnen
In verband met sterfgevallen binnen gezinnen van sponsorkinderen is er het afgelopen jaar twee keer een bijdrage gedaan aan families, ook dit wordt uit algemene donaties betaald.


Binnenkort krijgen alle vaste sponsors weer een bericht met betrekking tot de sponsoring voor het nieuwe schooljaar. Veel kinderen zullen een klas vooruitgaan. Een paar kinderen zullen doorstromen naar een vervolgopleiding. Sarmilayana zal in het voorjaar eindexamen doen op de middelbare school en daarna waarschijnlijk uit het project gaan. Verder zijn er dit schooljaar geen leerlingen die afstuderen.
Het ziet ernaar uit dat 3 meisjes uit Kediri uit het project gaan vanwege de overstap naar een internaat. Hun sponsors zijn hiervan al op de hoogte gebracht. Al hopen we dat de ouders/verzorgers van de meisjes zich nog gaan bedenken en dat de meisjes naar een gewone middelbare school gaan.

Het is een lang verhaal geworden, het valt niet mee om alles duidelijk te omschrijven. Mochten er vragen of opmerkingen zijn, dan horen we dat graag!

Mede namens ons team en de betrokken gezinnen in Lombok willen wij iedereen bedanken voor al meer dan 10 jaar hulp en ondersteuning.
Wij hopen nog lang door te kunnen gaan om de dromen van kinderen/jongeren in Lombok waar te maken.


Met vriendelijke groet,
Peter, Marianne, Tom en Anique
Opan, Ida, Daan, Pak Umpuk

Beste lezers,

Ondanks het feit dat we niet veel recent nieuws hebben, willen we toch weer even van ons laten horen.
Dit mede omdat we van verschillende sponsors de vraag krijgen wanneer ze het jaarlijkse verzoek om de sponsorbijdrage over te maken kunnen verwachten. Meestal is dat inderdaad in april/mei.
Omdat we zelf in mei naar Lombok gaan en daar een deel van de kinderen zullen bezoeken, willen we de bijdrage-verzoeken even uitstellen tot eind mei/juni. Dit omdat we van verschillende kinderen nog niet weten wat hun plannen voor het komende schooljaar zijn.

Nog even wat oudere en nieuwere berichten op een rijtje:

Overlijden Hamdi
Begin december 2018 kregen we het trieste bericht dat Hamdi, onze medewerker uit Batu Tumpeng, was overleden ten gevolge van een ongeval. Ook Hamdi’s oudste zoontje Habil is bij het ongeval overleden.
Hamdi is vrijwel vanaf het begin betrokken geweest bij Impian Anak. Deels als begeleider van de kinderen in Batu Tumpeng, deels als contactpersoon tijdens de bouw van de school in Batu Tumpeng.
We zullen Hamdi’s adviezen, hulp, maar vooral ook zijn enthousiasme richting ons en richting de kinderen in Lombok missen!
In mei gaan we Hamdi’s vrouw Heni en jongste zoontje Febrian bezoeken.
Namens Heni willen we alvast iedereen bedanken voor het medeleven en voor de bijdragen na het overlijden van Hamdi en Habil.

 
links: Hamdi en Habil, augustus 2015   rechts: Hamdi en Basori, oktober 2018                             

Read more: Nieuwsbrief Impian Anak april 2019